Τρίτη 15 Ιουλίου 2008

Βελούχι: Τσάι του βουνού


Το μάζεμα του τσαγιού στο Βελούχι είναι μια παλιά συνήθεια για όλους τους κατοίκους των παρατυμφρήστιων περιοχών. Στις πλαγιές του βουνού υπήρχε και υπάρχει άφθονο το τσάι. Είναι ένα αφέψημα για τους χειμερινούς κυρίως μήνες, απαραίτητο σε κάθε σπίτι των ορεινών αυτών χωριών. Με λίγη ζάχαρη, ανακουφίζει και στις περισσότερες των περιπτώσεων, με το ψωμί, "τριψάνα" όπως λέμε, ήταν και είναι ένα καλό πρωινό, ακόμα και βραδυνό...

Τσάι του βουνού
Το γνωστό τσάι του βουνού απαντάται σε όλα τα ελληνικά βουνά αλλά και σε χέρσους τόπους. Είναι πολύ διαδομένο και δημοφιλές ρόφημα στην Ελλάδα και απαντά σε αρκετά τοπικά είδη, όπως το τσάι του Παρνασσού ή τσάι του Βελουχιού, της Πελοπονήσου, του Αγίου Ορους και του Αιγαίου.
Ηδη από την αρχαιότητα ο Διοσκουρίδης το χρησιμοποιούσε ως θεραπευτικό των πληγών και πιστεύεται ότι είναι ευεργητικό για τα αιμοφόρα αγγεία της καρδιάς.
Το τσάι του βουνού έχει πεπτικές , θερμαντικές, τονωτικές και αποτοξινωτικές ιδιότητες. Συνιστάται κατά των κρυολογημάτων, των ασθενειών του αναπνευστικού συστήματος και του ουροποιητικού συστήματος. Οι θεραπευτικές του ιδιότητες βοηθούν ακόμη στην καταπολέμηση των παθήσεων των τριχοειδών αγγείων και της καρδιάς, χάρη στις λεγόμενες φλαβονοειδείς ουσίες που περιέχει. Τέλος, το αφέφημα με λεμόνι και μέλι είναι αντισηπτικό και μαλακώνει το λαιμό.

Sideritis raeseri: (Boiss & heldz.) Κοινώς λέγεται τσάι του Παρνασσού ή τσάι του Βελουχιού. Είναι πολυετής πόα, ύψους μέχρι 40 εκ. Ο βλαστός είναι λεπτός, χνοώδης, απλός και σπάνια διακλαδισμένος, λίγο ξυλώδης στη βάση. Τα κατώτερα φύλλα είναι έμμισχα και τα ανώτερα άμισχα λογχοειδή, λίγο πριονωτά με άσπρο χνούδι, και άνθη έντονα κίτρινα στις ακραίες ταξιανθίες. Ευδοκιμεί σε ορεινές περιοχές και σε χωράφια ασβεστούχα, πετρώδη, μέτριας γονιμότητας, ξηρικά.

Κοινό χαρακτηριστικό των ειδών αυτών αλλά και γενικά του γένους SideritisL. είναι ότι πρόκειται για φυτά ιδιαίτερα προσαρμοσμένα για να επιβιώνουν σε απόκρημνες βραχώδεις περιοχές με υψόμετρο άνω των 1000 μέτρων. Τα είδη αυτά είνα ιδιαίτερα ανθεκτικά στην ξηρασία και στις χαμηλές θερμοκρασίες. Δεν απαιτούν πλούσια εδάφη και προτιμούν θέσεις, με ελαφρό έδαφος όχι ιδιαίτερα βαθύ, όχι συνεκτικό, με άφθονο ήλιο. Συναντώνται ιδιαίτερα σε σχισμές βράχων, όπου ελάχιστα είδη φυτών θα μπορούσαν να επιβιώσουν(Γκόλιαρης 1984). διαβάστε ολόκληρο το κείμενο...

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008

Από την ανάβαση στον Όλυμπο, 7,8 και 9 Ιουλίου 2008.




Διαδρομή: Από καταφύγιο "Κρεβάτια", Κόψη Μπαρμπαλά - οροπέδιο Μουσών - Μύτικας με διανυκτέρευση στο καταφύγιο "Κάκαλος"

Στο καταφύγιο "Κρεβάτια" κάναμε πολύωρη συζήτηση με τον υπεύθυνο του καταφυγίου, τον Βασίλη Μαμούρη, ο οποίος μας είπε πολλά για το Δίκτυο Μονοπατιών του Βορείου Ολύμπου.

Μας είπε για ένα 8σελιδο φυλλάδιο του δήμου Δίου, με τα μονοπάτια του βουνού, το οποίο ο δήμος ευελπιστεί να κυκλοφορήσει γρήγορα και να δοθεί έτσι ώθηση στον ορειβατικό τουρισμό της περιοχής. Πρόκειται για ένα δίκτυο μονοπατιών που θα ενώνει το καταφύγιο «Κρεβάτια» με την Πετρόστρουγκα. Αναφέρθηκε επίσης στην παράνομη υλοτομία και στο παράνομο κυνήγι αλλά και στην προβληματική συνύπαρξη ορειβατών και κυνηγών, στην αλόγιστη κατασκευή δρόμων στην πλευρά του βουνού που ανήκει στη Θεσσαλία. Αναφέρθηκε στην πρόσφατη ΗΜΕΡΙΔΑ που έγινε στο Λιτόχωρο και στην οποία δόθηκε η υπόσχεση από τον παριστάμενο Υφυπουργό Γεωργίας τον κ Κιλτίδη για την απομάκρυνση του στρατοπέδου και του πεδίου βολής, όπως επίσης να σταματήσει η όποια μεθόδευση για χιονοδρομικό Κέντρο στο Λειβαδάκι. Μαζί συζητήσαμε επίσης τους προβληματισμούς μας για τον τρόπο που διοργανώνεται το Olympus Marathon.

Τέλος μας έδωσε ένα σχεδιάγραμμα και το χάρτη του μονοπατιού, που ακολουθήσαμε στην επιστροφή.


Επιστροφή: Οροπέδιο Μουσών - Πετρόστρουγκα - Μαστορούλι - Παπά Αλώνι - Ρέμα Παπά - καταφύγιο "Κρεβάτια"
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο...